අහිමි වීම

සුසුම අහිමි මට,

සුළග නුඹ සරදම් කරන්නේද?

හිස් අහස නුඹ,

හඩනු මැන මගේ කදුළු සගවන්නට

සුළග.....

සරදම් නොකරනු මැන

සුළග ....

නුඹ උරුම නැත මගේ මේ ලෝකයට...

සුළග...

නුඹ....

නොඑනු මැන මගේ ලොව

මට හිදින්නට

අහස නුඹ,

හඩනු මැන

අදුරු කර ලෝකයම...

සුළග ඇයදෝ තෙමෙන්නට.....

ප්‍රේක්ෂකයාගේ ප්‍රශ්නය

ශ්‍රී ලංකා දේශහිතයිශී ඇතැම් ක්‍රීඩා ලෝලීන් මේ වන විට සංගක්කාරගේ තෝරා ගතයුත්තේ කුමක්ද යන්න පිළිබදව විවිධ අදහස් පලකරමින් පවතී. රට ද මුදල්ද ලෙස එය මේ වන විටත් මාතෘකා කර හමාරයි. ඇතමුන්ට අනුව මේ වනවිටත් සංගක්කාර යනු දේශද්‍රෝහියෙකි.

මරුටි කාර් දුවන මේ රටේ, බොලිවුඩ් නලු නිලියන් සමග විවාහ වීමට සිහින දකින පුද්ගලයින් ජීවත්වන මේ රටේ, ශ්‍රී ලංකාවට සැමදා එරෙහිවන ශ්‍රී ලාංකීය නිශ්පාදන තම ප්‍රාන්තයට ගෙන්වීම තහනම් කළ දකුණු ඉන්දියාවේ නිපදවන චිත්‍රපට උණු කැවුම් සේ අලෙවි වන මේ රටේ සුද්ද පුරුදු කරපු මහත්වරුන්ගේ ක්‍රීඩාව කරන කිහිපදෙනෙකුට විතරක් රට ගැන හිතන්නලු.

Facebookවාදී පාලනයක් තියන ශ්‍රී ලංකාව වගේ රටක උගත්, බුද්දිමත් profile හිමියන්ට ඕන දේ වෙනවනම් ලංකාවේ භූගෝලීය පිහිටීමත් වෙනස් වෙනවා. (ඒ තරමටම ඒක සංකීරණයි).කුමාර සංගක්කාර යනු  Facebook හි බොහෝ profile හිමියන්ට වඩා දැනුමක් (මොළයක්) ඇති ක්‍රීඩකයෙකි. පරිණත වූ වයස මෙන්ම අත්දැකීම්ද ඔහු සතුව ඇත. අපට වඩා ඔහු, ඔහු ගැන දනී.

ඔහු නිවැරදි දේ තෝරා ගනිවි.

*ඔහු තෝරාගන්නේ කදුරට කණ්ඩායම නම් සැබැවින්ම අප ආඩම්බර විය යුතුයි. ඒ ඔහු  උපන් ගමට, මවු බිම නියෝජනය කරන කණ්ඩායම තෝරාගත් නිසාය.

* ඔහු තෝරාගන්නේ හයිද්‍රාබාද් සන් රයිස් නම් සැබැවින් ම අප සතුටු විය යුතුයි. ඒ විදේශිය කණ්ඩායමකට ශ්‍රී ලාංකිකයකු ක්‍රීඩා කරන නිසාවෙනි. ඒ සියල්ලටම වඩා සංගක්කාර උපයන මුදල ලංකාවේ විදේශ විනිමය ඉපයීමත් වන නිසාත් , විදේශ සංචිත ප්‍රමාණය ඉහල යෑමටත්, විදේශ විනිමයට සුලුහෝ සහනයක් ඉන් ලැබෙන නිසාවෙනි.

තවද බන්කොළොත් බාවයෙන් වෙළී පවතින ශ්‍රී ලංකා ක්‍රිකට් ආයතනයට ලැබෙන මුදල ගැනද සිතිය යුතුය. එය හයිද්‍රාබාද් සන් රයිස්  කණ්ඩායමට ක්‍රීඩා කරනවාට සංගක්කාරට ලැබෙන මුදලට වඩා වැඩිය. එය අහිමි වුවහොත්  ක්‍රිකට් ආයතනයට විශාල පාඩුවකි. එයට ඔවුන් ද අකමැතිය. ( අතට ගත්ත දේ කටට දා ගැනීමට නොහැකි වීමක් ලෙස දැක්විය හැක)

  සංගක්කාර ඔහුගේ තෝරා ගැනීම තෝරා ගනීවි. ඒ දෙස අප බලාහිදිමු. ඔහු ක්‍රීඩා කරාවි. තරගාවලියේ ප්‍රේක්ෂකයන් වන අපට ඉතිරි වන්නේ DIALOG TV මාසික බිල පමණි( නාමල් අයියාගේ නාලිකාවේ පෙන්වන්නේ නැතිවෙයි)

අර්ථයක් නොමැති විරහවක උරුමය 01

හිස් අහස දෙස බලා සුසුම් ලන මම,

                        අහිමි නෙතු යුග ගියත් බෝදුර

අහස නුඹ නොම නැවතියන් ඔහොමම

                        ඇය නොමැත මා ළග තනිකමක් මකන්නට

තරු නොමැති හිස් අහස පිවිතුරුයි සැම විටෙක

                        ඇය නොමැති මගේ ලොව නිශ්චලයි සැම දිනම

සද මඩල නුඹ පැමිණ එළීය දුන් අහස යට

                        නොඑනු මැන මගේ ලොව මට උරුම දැයි අහන්නට

දුවන පනින ළමයා.

වහාම ක්‍රියාත්මක වන පරිදි පාසල් ළමුන් ක්‍රීඩා කටයුතු සදහා යොමුකර ගැනීමේදී වෛද්‍ය සහතිකයක් ලබා ගන්නා ලෙස ජනාධීපති තුමා උපදෙස් දී තිබෙනවා.

හේතුව පාසල් ක්‍රීඩා කටයුතු වල නිරත වීමෙදී සිසුන් කිහිපදෙනෙකු මිය යාම.

ඇත්තටම ක්‍රීඩා කටයුතු පාසල් සිසුන්ට ඒ කීවේ පාසල් පද්දතිය තුල ක්‍රියාත්මක කරන්නේ නිරෝගී පරපුරක අපේක්ෂාවෙන්. එහෙනම් ඇයි ලංකාවේ මේ අවුරුද්ද තුලදී සිසුන් මිය යන්නේ...

හේතුව ඔවුන් රෝගී හා ශරීර යෝග්‍යතාව නොමැති අයවලුන්ලු.මින් පෙර වසර වලදීත් ළමුන් මිය ගියත් ඒ අනතුරු වලට මුහුණ පෑමෙන්.

නමුත් අද වන විට තත්වය වෙනස් වෙලා...

මෙම තත්වය මෙසේ වෙනස් වූයේ ඇයි? කිසිදු බලදාරියෙක් අවධානය යොමු කරන්නේද නැත. එමුන් කරන්නේ ප්‍රතිඵලය දෙස බලා හරි වැරදි ලකුණු කිරීමයි.

හමීට වසර කිහිපයකට පෙර ක්‍රීඩා කටයුතු නිතර වීමෙදී අනතුරකින් හැර කිසිවෙකු මිය ගියේද? නැත.

අද වන විට සාමාන්‍ය සිදුවීමක් වෙලා. වරද කවුරුන් විසින් බාරගත යුතුද? පාසල් ක්‍රිඩා උපදේශකවරුන්, ගුරුවුන්, පාසල් විදුහල්පති තුමා, අධ්‍යපන අධක්ෂක, අධ්‍යපන අමාත්‍යංශ ලේඛම්, එහම නැතිනම් අධ්‍යාපන ඇමතිතුමා. අවසානය... කොකටත් තෛලය.. අතිගරු ජනධිපති තුමා...

ඔවුන්ට පෙර මෙ‍ය වැරද්දක් කරවු,  සැබෑ වැරදිකරුවා හදුනාගත යුතුයි.

කලකට පෙර දරුවා යන්න සිතන විට දුවන පනින කඩිසර ක්‍රියශීලී සිතුවමක් මැවෙයි. නමුත් අද දරුවා යන්න සිතන විට මැවෙනුයේ එක් තැනකට වී නියපොතු කකා රූපවාහිනී නරඔන, පරිඝණකයක් ඉදිරිපිට GTA ක්‍රීඩා කරන ළමයෙකි.

දෙමාපියන් ළමුන් තුළ නිර්මානය කිරීමට පොර බදන්නේ තරගකාරී අධ්‍යාපන රටාවකට හුරුවීම පමණි. ක්‍රීඩාව ඔවුන්ට වැඩක් නැත. නමුත් රැකියා ලෝකයේ ක්‍රීඩකයාට ඇති ඉඩකඩ තේරුම් ගන්නේ පාසල් ජීවි‍තයේ අවසාන කාලයේදීය. එම නිසා ක්‍රීඩාවට යොමු වෙයි. එයිනුත් බලාපොරොත්තුවනුයේ ජයග්‍රහනය ලැබීම පමණකි. පරාජය මිහිර විද ගැනීමටද හුරුවී නැත.  ජීවිතය ගැන නොතකමින් නොහැකි දේ ඉටු කරමින් ජයග්‍රහනය හබා යයි.

වැරදි කරුවා... නමාගේ පහසුව තකාත්, නවීන පන්නයේ සිරිතට හැඩ ගැසිය යුතු යැයි සිතමින් ළමයා ක්‍රීඩාවෙන් ඈත් කල දෙමාපියන්ද, ක්‍රීඩාවට අකුල හෙලූ ගුරුවරුන්ද, වැටුප ගැන සිතදින් කල් මැරූ ක්‍රීඩා උපදේශක වරුන්ගේ සාමූහික ප්‍රයත්නයක් මත මෙම තත්වය ඇතිකරගෙන ඇත.

විසදුම ළමයා ක්‍රීඩාවට යොමුවන විට වෛද්‍ය සහතිකයක් ඉදිරිපත් කළ යුතුයැයි නීති සම්පාදනය කරමින් ළමයා ක්‍රීඩාවට තිත තැබීමට අනුග්‍රහය දැක්වීමද?

එයින් ළමයින් 10ක් වයස අවුරුදු 20දී මිය යෑමෙන් වලකා ගත හැක. නමුත් වයස අවුරුදු 40 වනවිට ඔවුන්ගෙන්ම 100 දෙනෙක් මිය යනු ඇත. තවත් දහස් ගණනක් අබාධිතයින් වෙනු ඇත.

අවශ්‍ය වන්නේ ශරීර යෝග්‍යතාවයෙන් යුතු පරපුරක් බිහිකරීම මිස අබාදිතැයැයි ලේබල් කර ඇති පරපරුක් ඇති කිරීම නොවේ.

ක්‍රීඩාව 01 වසරේ සිට අනිවාර්ය නොකරන්නේ, ක්‍රීඩා අධ්‍යාපනයක් ලබා දීමට පියවර නොගන්නේ..........................................................

පොල් විකුනන මාධ්‍ය

ආශ්චර්යමත් ලංකාව අපූරුය.

ළමයාද සොරකම් කරයි

එයටද හේතු තිබේ.

සොරකම් කරනනේද පොල් ය ගෙඩියක් රු 40ක් වන පොල්ය

එයට ඊට වඩා හේතු තිබේ.

නිතියත් අපූරුය.

කෙසේ කුමක් වුවත් පසු ගියදා වයස අවුරුදු 13ක ළමයකු පොල් ගෙඩි 08ක් සොරකම් කිරීමේ සිද්ධිය මාද්‍ය වවා ගෙන කෑවෙය.  ඇය ළමයකු වුවත් කුමන අරමුණින් කළත් වරද වරදමය. එයට දඩුවම් ලබ‍ා දීම ඇට හොදය. අඩු පාඩු කොතෙකුත් තිබුනත් එයට විසදුම සොරකම් කිරීම වැනි අයතා මාර්ග වලින් මුදලු ඉපයිම නොවන බව ඇයට තේරුම් කළ යුතුය.

එය නීතියේ වගකීමයි.

නමුත් ඇය සමාජය ඉදිරියේ සොරකු ලෙස හංවඩු ගැසිය යුතුද? මාධ්‍ය ඇය වෙනුවෙන් කථා කරනවායැයි පවසා මුලු මහත් සමාජයටම ඇගේ අන්න්‍යතාවය හෙළි කිරීමෙන් අපේක්ෂාකළේ කුමක්ද? අනකම්පාවක් ලබා දීම වුවත් ඒ අනුකම්පාව සමාජය ලබාදෙන්නේ සොරකුට මිස ළමයකුට නොවේ.

මාධ්‍ය හෙළීකල අනෙක් කරුණ නම් සුත්‍රී දූෂකයකුට රු 10 000යි.  සොරකම් කළ ළමයාට රු 50000යි.

මෙය කොතරම් සාධාරණද?

ළඹයා සැසදිය යුත්තේ දූෂකයකු සමගද? දූෂකයා හදුන්වා තිබෙන්නේ දුෂනයට ලක් කල මන්ත්‍රී වරයා ලෙස ගරු නමබු නාමද ඇතුලුවය.

මෙයද තවදුරටතු සිදුවිය යුත්තේ.

නීතියේ අඩු පාඩු සකස් කළ යුත්තේ මාධ්‍ය අවශ්‍යතා මතද? මාධ්‍ය යෙන් ඒවා ඉදිරිපත් කිරීම හොදය. නමුත් නීතිය ක්‍රියාත්මක විය යුත්තේ මධ්‍ය යට අවශ්‍ය ආකරයටද?

කවුරුන් දැන් කුමක් කළත් කුමක් කීවත් ඇයගේ ලෝකය ඇයට අහිමි වී ඇත.  

නරියාට කුකුල් කූඩුව බලාගැනීමට දීම

අර තුමිය ගත්ත ගමන්ම කල කතාව සම්බනදවයි.

ලංකාවේ විදුලි නිශ්පාදනයේ පිරිවැය අඩු කරලා ජනතාවට සහන දෙනවලු....

ලංකාවෙ වෙන්න ඕන විදුලි බිල අඩු කරන එකද? බලශක්ති කර්යක්ෂමතාව ඇතිකරන එකද?

අඩු මිලට දෙන්න ගිහින් ඉල්ලුම පාලනය කල හැකිද?

අඩු මිලට දෙන්නේ විදුලි බල මණ්ඩලයේ දෛනික පාඩුව රුපියල් මිලියන කීයක් කරගෙනද?

ස්යංක්‍රීය මට්ටමේ විදුලිබල පද්දතියක් ලංකාවේ ස්තාපිත නොවේද?

විදුලිබලය සහනදායි ලෙස පරිබෝජනයට ඉඩ ලබ‍ාදිය යුත්තේ දුප්පතා හෙවත් යම් කිසි මට්ටමකට වඩා අඩු ආදායම් ලාබින්ට නොවේද?

මණ්ඩලයේ පිරිවැය ගැනත් මොනවදෝ කීවා.

ඒත් පරිපාලනයේ සිට කාර්මික/ තාක්ෂණික ශිල්පියා තම උපරිම කාර්යක්ෂමතාවයෙන් සේවයේ නිරතවිය යුතු බව අඩුම වශයෙන් බලාපොරොත්තු වන වා යැයි පැවසීමට නොහැකිද?

විදුලි වෘතීය සමිති වලටම ගැලපෙන, පරිපාලනයේ ගසා කෑම්වලට ඉඩ ලැබෙන ඇමතිවරියකි.

එදාවේල දේශපාලන තීරණ මත ලංකාව තව කොපමන කාලයක් පාලනය වෙයිද?

මොවුනව පාර්ලිමේතුවට යවා වාහන බලපත්‍ර නොමිලේ ලබාදෙන ජනතාවනි,

2015 දි වර්ෂාව නොමැතිව පැය 12ක් වත් විදුලි කප්පාදුවක් සිදුවන බව පැහැදිලි වුවහොත් 2014 දී මහාමැතිවරණයට කුප්පි ලාම්පුවක් දෙනවායැයි තවත් චන්ද පොරොනදුවක් නොදේවියැයි ඔබට වගකිවිය හැකිද?

ආසියාවේ ආශ්චර්ය කරා ඇමතිවරුන් ගෙන යන මහා රජානෙනි, ඔබට චිරං ජයතු...  

කාගේ යුතුකමද?

නාගරික තත්වයෙන් ටිකක් ඈත් වුන පැත්තකබස් එකේ යනකොට ඉස්කොලයක් ලගින් මැදි වයසේ කාන්තාවක් බස් එකට ගොඩ උනා. සාරියක් ඇදගෙන හිටියෙ.

බස් එකේ ඉදගන්නවනම් ඉදගන්න වෙන තැන් වල ආසනත් තිබුණා. ඒත් ඇය ඉදගන්නෙ නැතුව ඉස්සරහට ගියා. ගිහින් නැවතුනේ පොඩි ගෑනු ළමයෙක් ඉදගෙන හිටිය තැනක. ඇයව දැක්ක ගමන්ම පොඩි ළමයා ආසනෙන් නැගිටලා ඇයට ඉදගන්න දුනනා.

ඒ ළමයා වට පිට බලලා වෙන ආසනයක් තියනවද බලනකොට බස් එක ඊළග නැවතුමට ඇවිත් එතනින් ගොඩඋන අය බස් එකේ ඉදගත්තා.

මේ ගෑනු ළමයා අමාරුවෙන් බෑග් එකත් උස්සගෙන බස් එකේ යනවා.

කොහම හරි අර මැදිවයසේ කාන්තාව වැඩි දුරක් යන්න කලින් බස් එකෙන් බහින්න සූදානම් උනා.... වටපිට බලලා හිටගෙන හිටිය තවත් ඒ වයසෙම වගේ තවත් කානතාවක්ට කතා කරලා ඉදගන්න එන්න කියල‍ා අර එතුමියට ආසනේ දුන්න පොඩි ළමයට කියලම බස් එකේ සීනුවත් නාද කරවගෙනම බස් එකෙන් බැස්සා....

අර පෙ‍ාඩි ළමයා බස් එකෙන් බහැලා යනකම්ම කල්පනා කරා...

කතෘ- සිතන ආකාරයට මැදිවයසේ කාන්තාව ඇයගේ ගුරුවරියකි. ලංකාවේ පාසල් පද්දතිය තුල ගුරු ගෞරවය, ප්‍රාථමික පන්තියේ සිට උගන්වයි.

එයට ප්‍රයෝගිකව අත්විදිය යුත්තේ ශිෂ්‍යයා පමනද?

වර්තමනය වන විට නැතිවී යනවායැයි පවසන ගුරු ගෞරවය නැති කරන්නේ ශිෂ්‍යයා පමනද?

ගුරුවරයාටත් සදාචාරාත්මක යුතුකම් කියා දෙයක් නොමැතිද?